Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

 
Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

. . . “Korku, dehşet bulaşıcı bir hastalık gibiydi aslında. RANTA KURBAN GİDENLER“Ben Eskiden çok Ünlüydüm” adlı oyun ne çok şeyi hatırlattı bize. ” Ülkemin aydınlık insanları ve yüreği karanlık insanları. . Oyunda Mavi’yi Ezgi Hüyükpınar Erarslan canlandırıyor. . . . . . Bu hikâye hepimizin hikâyesi, Mavi anlatıyor sahneden, kaçırmayın!",Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor",. Oyunun kahramanı Mavi. . Ve şu cümle, yüreğime yüreğime vuruyor: “Arkadaşlarım ‘Alevilerin elinden yemek yenmez’ dedi, biz pismişiz, yemin ederim anne ben söylemedim Alevi olduğumuzu. . Duygu geçişleri, beden hakimiyeti ve güzel sesiyle belleklerimize kazındı Ezgi H. BAŞARILI BİR METİNTek kişilik oyunlar bizi ilk başta biraz korkutuyor. Bir anda insanların ayrıştırıldığı o sisli günler geliyor gözümüzün önüne. . Sonra “Tetris”, “Alf”, “Süper Baba”, “Çarkıfelek”, “İkinci Bahar”, “Cartel” ve diğerleri. . Peki, bu 90’lı yıllar gerçekten tatlı bir rüya mıydı yoksa bitmek bilmeyen bir kâbus mu? 90’lı yıllar benim çocukluğum. . Sınavı hiç bitmeyen aydınlık insanların, gericilerden neler çektiğini mesela. Çok başarılı bir metin ve dikkat çeken bir oyunculuk seyrettik. ZOR YILLARYıl 12 Mart 1995 günü akşam saatlerinde İstanbul’da Alevi vatandaşların çoğunlukta yaşadığı Gazi Mahallesi’ndeki dört kahvehane ve bir pastane aynı anda kimliği belirsiz kişilerce bir taksiden otomatik silahlarla açılan ateşle taranmış. Bu önyargıdan kurtulmamız için böyle oyunlara ihtiyacımız var. . Ne diyor Mavi oyunda. ” En yakın arkadaşları Esra ve Feyza için bir anda “öteki” oluvermişti Mavi. Erarslan’ın başarılı oyunculuğu. Hoş, aslında bugün de çok açık bir havada değiliz ya. Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor. Yaklaşık 85 dakika ve tek perde. Geçmiş ile bugüne yolculuk yapan Mavi’nin öyküsü aslında hepimizin hikâyesi. Bu ülkenin aydınlık insanları ve bu ülkenin yüreği karanlık insanları. . . . . Ranta kurban gittiler tabii ki hepsi. Ve ölenler, yaralananlar. Dut ve kiraz ağaçlarını, bahçeli evleri. . . . Ben ortaokula gidiyordum ama dün gibi hatırlıyorum bu vahşeti. Günümüzde başlayan oyunda idealist bir oyuncunun yaşamına tanıklık ediyoruz. Her iyi ve kötü zamanları dün gibi hatırladığım çocukluğuma gitmek ne iyi geldi. . . Oyunda Mavi de o günleri anlatıyor, gözleri yaşlı.

Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

Duygu geçişleri, beden hakimiyeti ve güzel sesiyle belleklerimize kazındı Ezgi H. Bu hikâye hepimizin hikâyesi, Mavi anlatıyor sahneden, kaçırmayın!",Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor",. RANTA KURBAN GİDENLER“Ben Eskiden çok Ünlüydüm” adlı oyun ne çok şeyi hatırlattı bize. . Sonra “Tetris”, “Alf”, “Süper Baba”, “Çarkıfelek”, “İkinci Bahar”, “Cartel” ve diğerleri. Hoş, aslında bugün de çok açık bir havada değiliz ya. . Bir anda insanların ayrıştırıldığı o sisli günler geliyor gözümüzün önüne. Ve ölenler, yaralananlar. Ben ortaokula gidiyordum ama dün gibi hatırlıyorum bu vahşeti. Dut ve kiraz ağaçlarını, bahçeli evleri. . . Günümüzde başlayan oyunda idealist bir oyuncunun yaşamına tanıklık ediyoruz. Ranta kurban gittiler tabii ki hepsi. . ” En yakın arkadaşları Esra ve Feyza için bir anda “öteki” oluvermişti Mavi. Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor. . BAŞARILI BİR METİNTek kişilik oyunlar bizi ilk başta biraz korkutuyor. . . . Ne diyor Mavi oyunda. . . . Bu ülkenin aydınlık insanları ve bu ülkenin yüreği karanlık insanları. . “Korku, dehşet bulaşıcı bir hastalık gibiydi aslında. . Yaklaşık 85 dakika ve tek perde. Oyunun kahramanı Mavi. Peki, bu 90’lı yıllar gerçekten tatlı bir rüya mıydı yoksa bitmek bilmeyen bir kâbus mu? 90’lı yıllar benim çocukluğum. . ZOR YILLARYıl 12 Mart 1995 günü akşam saatlerinde İstanbul’da Alevi vatandaşların çoğunlukta yaşadığı Gazi Mahallesi’ndeki dört kahvehane ve bir pastane aynı anda kimliği belirsiz kişilerce bir taksiden otomatik silahlarla açılan ateşle taranmış. . . . Erarslan’ın başarılı oyunculuğu. Sınavı hiç bitmeyen aydınlık insanların, gericilerden neler çektiğini mesela. Oyunda Mavi’yi Ezgi Hüyükpınar Erarslan canlandırıyor. Geçmiş ile bugüne yolculuk yapan Mavi’nin öyküsü aslında hepimizin hikâyesi. . Ve şu cümle, yüreğime yüreğime vuruyor: “Arkadaşlarım ‘Alevilerin elinden yemek yenmez’ dedi, biz pismişiz, yemin ederim anne ben söylemedim Alevi olduğumuzu. Bu önyargıdan kurtulmamız için böyle oyunlara ihtiyacımız var. . . Çok başarılı bir metin ve dikkat çeken bir oyunculuk seyrettik. . . Oyunda Mavi de o günleri anlatıyor, gözleri yaşlı. Her iyi ve kötü zamanları dün gibi hatırladığım çocukluğuma gitmek ne iyi geldi. ” Ülkemin aydınlık insanları ve yüreği karanlık insanları. .